Προφίλ Εγκλημάτων (1) - Υπόθεση Σεχίδη

Σε αυτό το άρθρο καταθέτω την υποκειμενική μου άποψη και ατομική έρευνα, ως Δικαστικός/Εγκληματολογικός Ψυχολόγος, για μία υπόθεσή που συγκλόνισε το Πανελλήνιο (βασισμένο στην πηγή των crimetimes.gr)

Βρισκόμαστε στο νησί της Θάσου, τον Αύγουστο του 1996, όπου η σοκαριστική αποκάλυψη της μαζικής ανθρωποκτονίας (πενταπλής) με κατηγορούμενο τον Θεόφιλο Σεχίδη.

Ο Σεχίδης ήταν τότε φοιτητής Νομικής και συλλαμβάνεται και ομολογεί την αποτρόπαια πράξη του, που διέπραξε τρεις μήνες πριν, δηλαδη στις 19 και 20 Μαϊου 1996. Ο κατά ομολογία δράστης είχε σκοτώσει τη γιαγιά του, την αδελφή του, τον θείο και τον πατέρα του.

Ο Θεόφιλος Σεχίδης οδηγήθηκε στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Καβάλας και του ασκήθηκε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονίες κατά συρροή, οπλοφορία, οπλοχρησία και οπλοκατοχή, όπως επίσης και για περιύβριση νεκρού.

Παρόλο που ο Σεχίδης είχε υποβάλλει έφεση, στις 2 Ιουνίου 1998, την απέσυρε, δηλώνοντας: «Δεν έχω τίποτα καινούριο να παρουσιάσω στο δικαστήριο… Όταν υπάρχουν πέντε πτώματα από πίσω, τι ρόλο μπορεί να παίζει ο πρότερος έντιμος βίος; Ασφαλώς θα με ενδιέφερε να μειωθεί η ποινή. Αλίμονο. Αλλά, η υπόθεση είναι εσχάτως σοβαρή. Τι μπορεί να γίνουν οι πέντε φορές ισόβια; Είτε τρις, είτε δις ισόβια, μια ζωή στη φυλακή είναι πάλι». Η υπόθεση του Θεόφιλου Σεχίδη, αλλά και η αμφιλεγόμενη προσωπικότητά του, απασχόλησαν διάφορα επιστημονικά πεδία στο πέρασμα των χρόνων.

Η Διάγνωση του Σεχίδη

Επί πέντε μήνες ο καθηγητής ψυχιατρικής Γιώργος Καπρίνης, μαζί με τον ψυχίατρο Χρήστο Σκαρόπουλο παρακολούθησαν το Θεόφιλο Σεχίδη και συνέταξαν σχετική πραγματογνωμοσύνη. Σύμφωνα με αυτή, στον 24χρονο φοιτητή καταλογίστηκε πλήρης ευθύνη και επίγνωση των πράξεών του, καθώς ήταν «άτομο προσανατολισμένο στο χώρο, το χρόνο και τον εαυτό του και έχει καλά οργανωμένο λόγο, απαντά με ευθύτητα, έχει χιούμορ, απουσιάζει όμως το συναίσθημα». Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν ήταν πως δεν πάσχει από σχιζοφρένεια, αλλά από σχιζότυπη διαταραχή, η οποία θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε σχιζοφρένεια, όμως δεν συνέβη κάτι τέτοιο. «Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι στην περίπτωσή του είχε μειωμένες αντιστάσεις στην ιδέα διάπραξης των εγκλημάτων. Πάντως, δε χρήζει θεραπευτικής αγωγής. Στις συζητήσεις που κάναμε μάς είπε ότι είχε τη γνώμη πως είναι νόθο παιδί και γι’αυτό ήθελε να τους εξοντώσει». Πέρα από την κατάσταση τού ίδιου του Θεόφιλου, όμως, σημασία δόθηκε και στην οικογενειακή κατάσταση, καθώς όπως δήλωσε ο Χρήστος Σκαρόπουλος: «η οικογένεια Σεχίδη είχε πολλές ιδιομορφίες και ο Θεόφιλος διαβίωσε σε εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες».

Ψυχολογικό Προφίλ

Η προσωπική μου εκτίμηση, και χωρίς να έχω διάθεση να διαφωνήσω με κάποιον συνάδελφο, είναι ότι ο Σεχίδης, δεν δείχνει να έχει συμπτώματα σχιζότυπης διαταραχής προσωπικότητας.

Βασικά χαρακτηριστικά (9 διαγνωστικά κριτήρια):
(1) Ιδέες αναφοράς (ψευδής πεποίθηση ότι άσχετα περιστατικά ή λεπτομέρειες στον κόσμο σχετίζονται άμεσα με τον εαυτό του. )
(2) Περίεργες ή μαγικές πεποιθήσεις
(3) Αισθητηριακές ψευδαισθήσεις π.χ. αισθητή παρουσία
(4) Παράξενη σκέψη / ομιλία
(5) καχυποψία,
(6) συναισθηματική επιπεδότητα
(7) εκκεντρική εμφάνιση, συμπεριφορά π.χ. να μιλάς με τον εαυτό σου δημόσια
(8) κοινωνική απομόνωση
(9) Το κοινωνικό άγχος που σχετίζεται με τον παρανοϊκό φόβο

Από τα παραπάνω θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν πληροί τα απαραίτητα κριτήρια, μιας και ο Σεχίδης είχε δηλώσει ότι θεωρούσε ότι είναι νόθο παιδί και γι'αυτό ήθελε να τους εξοντώσει.

Ίσως θα ταίριαζε η συννοσηρότητα με μία άλλη διαταραχή προσωπικότητας, αυτή της παρανοϊκής.

Βασικά χαρακτηριστικά:
Τα 7 διαγνωστικά κριτήρια σχετίζονται όλα με ένα διαρκές πρότυπο (1)Δυσπιστία και καχυποψία για τους άλλους ανθρώπους και τα κίνητρά τους.
(2) Ασθενείς με παρανοϊκή προσωπικότητα:
(3) Περιμένει από τους άλλους να τους εκμεταλλευτούν, να τους βλάψουν ή να τους εξαπατήσουν
(4) Καχύποπτοι με τους άλλους
(5) Υπερεπαγρύπνηση σε απειλές και προσβολές
(6) Εκκριτικός
(7) Ανελέητος
(8) Αντιδρά θυμωμένα στις αντιληπτές επιθέσεις στον χαρακτήρα τους
(9) Υποψιάζονται απιστία από τον σεξουαλικό τους σύντροφο

Το 2010, ο ψυχίατρος του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών του Αττικού Νοσοκομείου, Γεώργιος Τζεφεράκος, δήλωσε ότι ο Σεχίδης πάσχει από σχιζοφρένεια, και όχι από σχιζότυπη διαταραχή.

Θα μπορούσα να συμφωνήσω με τον κο Τζεφεράκο, ότι θα μπορούσε να πάσχει από παρανοϊκή σχιζοφρένεια, που είναι και το μοναδικό είδος σχιζοφρένειας που σχετίζεται με δολοφονίες. Όμως το θεωρώ αρκετά ριψοκίνδυνο, μιας και από την έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο, δεν βρήκα ιστορικό ψευδαισθήσεων στην υπόθεση του Σεχίδη.

Άλλωστε είναι γνωστό στη βιβλιογραφία, ότι η σχιζοφρενείς έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι επικίνδυνοι προς τον εαυτό τους, παρά σε άλλα άτομα, με εξαίρεση την παρανοϊκή σχιζοφρένεια.

Αυτό το ξεκαθαρίζω, για να αποφευχθεί το στίγμα των συνανθρώπων μας που πάσχουν από σχιζοφρένια, οι οποίοι θεωρούνται από την κοινή γνώμη ως "εξαιρετικά επικίνδυνοι".